18 nov 2024

november december (3) Lola Diaz Cantoni 6 en 7 dec

 

Lola Diaz Cantoni: a temporary place for reflection
maandag 2 tot en met zondag 8 december

"Ik zal deze gelegenheid aangrijpen om een residentieperiode voor mezelf te creëren, waarin ik de ruimte neem om na te denken over mijn artistieke praktijk en de kernwaarden daarvan in relatie tot collectiviteit, eten en samenzijn."
  
open voor publiek: vrijdag 6 en zaterdag 7 december van 14.00 - 17.00 
 

EN
"I will take this opportunity to create a residency period for myself, making space to reflect upon my artistic practice and its core values in relation to collectivity, food, and togetherness". 
public moment on Friday 06/12 and Saturday 07/12 from 2 to 5 pm. 

november december (2) Ada Duker 30 november en 1 december

 

 
Ada Duker: Een kwestie van beheerst tuinieren
zaterdag 30 november en zondag 1 december
Ada Duker toont een selectie werken uit de Romeinse series 'Balaustre', 'Pini' en 'Een kwestie van beheerst tuinieren'

open voor publiek: zaterdag 30 november en zondag 1 december van 13.00 tot 17.00 uur

afbeelding: ’Serpentinità’ (uit de serie 'Balaustre’), acryl op canvas, 100 x 120 cm.




EN
Ada Duker presents a selection of works from the Roman series BalaustrePini, and A Matter of Controlled Gardening.

Open to the public: Saturday, November 30 and Sunday, December 1 from 1:00 to 5:00 PM.

ImageSerpentinità (from the series Balaustre), acrylic on canvas, 100 x 120 cm.
 

november december (1) Lily Dollner 22 en 23 november

 

November December in Block C
In de maanden november en december korte presentaties, experimenten en reflecties van kunstenaars.
In januari gaan we verder met een solo van Wia van Dijk, gevolgd door Antonia Rehnen en we sluiten
het jaar voor de zomer af met Sigrid Calon.

EN
In the months of November and December, instead of a single artist presentation as you're used to from
us, we'll be featuring short presentations, experiments, and reflections by multiple artists. In January, we
will continue with a solo exhibition by Wia van Dijk, followed by Antonia Rehnen, and we'll close the year
before summer with Sigrid Calon. 



Lily Dollner: Book presentation and feedback session
vrijdag 22 en zaterdag 23 november



Lily Dollner heeft in 2024 een fietstocht gemaakt van Groningen naar Dikaia in Griekenland. 
Zij zet haar impressies op papier onder de titel: FIETS OF HUBRIS. Dit werk in progress wil ze
voorleggen aan publiek voor feedback.
open voor publiek 22 november en 23 november
vrijdag
 22 november om 18:30: Werkpresentatie en artist talk met Klaudija Ylaite, met voordracht uit een 
work-in-progress tekst.
zaterdag 23 november, 12:00 - 17:00:  werkpresentatie

EN
In 2024, Lily Dollner undertook a bike journey from Groningen to Dikaia in Greece. She is putting her
 impressions on paper under the title FIETS OF HUBRIS. She wishes to present this work-in-progress
to the public for feedback.
open to the public on November 22, 6:30 PM: Work presentation and artist talk with Klaudija Ylaite, 
including a reading from a work-in-progress text.
Open to the public on November 23, 12:00 PM - 5:00 PM. work presentation


november december poster

poster Block C
November December
ontwerp:  Michiel Schuurman 

 
 

30 okt 2024

herman de vries: esschenau summer press en temporary traveling press publications


herman de vries: esschenau summer press en temporary traveling press publications

nog te zien 1 en 2 november 2024 van 13.00 - 17.00 en op afspraak




 









 











 











21 okt 2024

be here - best verzorgde boek 2023

be here best verzorgde boek 2023 


Onze publicatie -be here- is door de student jury geselecteerd tot een van de best verzorgde boeken 2023 en ligt nu bij de andere geselecteerden in het Stedelijk Museum Amsterdam 

De jury: " our most controversial pick of the litter is 'be here', the typography feels a little on the boring side, but the book as an object really brings it home. While looking through an almost fan-like object, with each page being a registration of a work by the artist, the book celebrates the artist's 90th birthday. The whole project questions what it is to be a book., the binding is unconventional, the printing, being RISO, has an analog charme, and the finishing touch is the poem inside the backboard of the book. By pressing a little gold sticker de vries himself reads a poem to you, which is extremely silly but fun and made us laugh."
hashtag
 
hashtag


``````````








7 okt 2024

opening herman de vries eschenau summer press & temporary travelling press publications

 opening herman de vries eschenau summer press & temporary travelling press publications 

foto Robert Mulder

foto Robert Mulder

foto Robert Mulder

foto Robert Mulder

foto Robert Mulder








29 sep 2024

voorbereiding expo eschenau summer press publications



 opening 5 oktober 16:00 uur


herman geeft toelichting bij alle edities van eschenau summer press & 
temporary travelling press publications
We nemen de volledige editie mee naar Groningen. 







poster eschenau summer press

 

poster: Michiel Schuurman

16 sep 2024

26 jun 2024

Vita Soul Wilmering Artist Talk


Zaterdag 29 juni 
16:00 uur 

Agnes Scholte gaat in gesprek met Vita Soul Wilmering over haar film De Mislukte Vakantie.

Film draait om 15:30 uur en ook nog een keer na het gesprek.

Na afloop een drankje en pannenkoeken. 






28 mei 2024

Vita Soul Wilmering: zaaltekst door klaudija ylaite

 Zaaltekst bij de expositie van Vita Soul Wilmering door klaudija ylaite  in het Engels en daaronder in het Nederlands  



 I travel back in time through memories captured by others.

There are photographs, homemade family videos,

and sounds that together create a situation in time that was long lost;


or is it alive because we remember?

In this space,


memories begin to dwell in a non-linear temporality of intimate lived experiences.

It is a gesture of invitation to enter the space that has turned into a document of inner life.


As you engage with the work,

looking from the outside,

you may suddenly find yourself seeing the inside;


revealing layers of personal history interconnected with collective human experience.


The memories you hold dear, are they not just like mine,

or those of the passersby crossing the street,

or the upstairs neighbor,


or that toddler beginning their journey of capturing life's fleeting glimpses?


The explicit personal seems to be a weaving thread in Vita Soul Wilmering’s work of The

Failed Holiday - and Gebroeders Vandeveldestraat 115. The narrative of Wilmering’s

lived experiences is foregrounded in a non-linear temporality; in which a recollection of

once profilmic events that are now forever beyond reach is brought back to the present.

While there seems to be an undercurrent of nostalgia that premates both pieces – the

works do not wish to be romanticized for the soft feelings of nostalgic winds but rather

they act as archeological findings of the past. Wilmering’s meticulously excavated

remains generate a correspondence between now and then, what is left and what has

changed.

In The Failed Holiday - the main protagonist, Wilmering herself takes the viewer on an

archeological expedition in which the perception of something being amiss and the

family archives of cherished moments spent together become entwined. Suddenly, we are

brought to the innocent plays of children performing adults, perpetually instigating

fictional holiday scenarios in their built-up tents inside the house. Moments later, the

captured jubilation of loved ones celebrating marriage, and afterward the intricacies of

the everydayness of raising daughters. The camera becomes an eye of the phantom, as it

is no longer clear who recorded these glimpses, was it Wilmering herself, or her father,

mother, or a younger sister; or perhaps all of them? In this maze of mediated memories,

Wilmering’s storytelling reveals a cessation when the film comes to an end, something

feels to be missing; as if a particular calamity has taken place but it happened outside the

filming frame.

Analogously, Gebroeders Vandeveldestraat 115 stands as a testament echoing the

unknowingness that impedes our close surroundings. Instead of relying on the rational

present, Wilmering turns back to the complex tapestry of memories. Here the mundane

personal of Wilmering’s times spent in 115 and the family archives of her attic

housemate greet each other in a recontextualized storyline in which the characters are

both absent. These frozen memories turn into relics, concrete remnants of Wilmering

and the housemate's shared past, linked only by the home they once lived in. As we are

invited to gaze upon these static images, the passage of time and the inevitability of

change are brought up to us. The dichotomy of past and present instigating a poignant

tension between presence and absence, highlights the fleeting nature of memories and

the selective process of what and how we choose to capture and remember.

When taken as a whole, the works reveal how simultaneously recalled moments from

the past are being re-visited and re-contextualized in the present, connecting individual

narratives with collective memories. In these intimate portrayals, Wilmering gestures

towards the way personal history is transformed into an omnipresent document of

human experience.


klaudija ylaite 2024



Nederlands


Ik reis terug in de tijd door herinneringen vastgelegd door anderen.

Foto's, zelfgemaakte familievideo's,

en geluiden creëren samen een situatie in de tijd die lang verloren was;

of leeft het omdat we het ons herinneren?


In deze ruimte,


beginnen herinneringen te wonen in de niet-lineaire tijd van persoonlijke, geleefde ervaringen.

Een uitnodigend gebaar om de ruimte te betreden die is veranderd in een document van het innerlijke leven.


Terwijl je je bezighoudt met het werk,

kijkend van buitenaf,

kun je plotseling binnenin zien;


lagen van persoonlijke geschiedenis onthuld, verweven met collectieve menselijke ervaringen.


De herinneringen die je dierbaar zijn, zijn die niet net als de mijne,

of die van de voorbijgangers op straat,

of de bovenbuur,


of die peuter die net begint met het vastleggen van de vluchtige momenten van het leven?

Het expliciete persoonlijke lijkt een rode draad te vormen in het werk van Vita Soul

Wilmering, zoals te zien is in The Failed Holiday en Gebroeders Vandeveldestraat 115. Het

verhaal van Wilmerings geleefde ervaringen wordt naar voren gebracht in niet-lineaire tijd;

een herinnering aan profilmische gebeurtenissen die nu voor altijd buiten bereik zijn, wordt

teruggehaald naar het heden. Hoewel een nostalgische onderstroom beide stukken lijkt te

doordringen, willen de werken zich uiteindelijk niet laten romantiseren door de zachte

aanraking van nostalgie. In plaats daarvan fungeren ze als archeologische vondsten uit het

verleden. Wilmerings nauwkeurig opgegraven resten creëren een verband tussen toen en nu,

wat overbleef en wat veranderd is.

In The Failed Holiday neemt de hoofdrolspeler, Wilmering zelf, de kijker mee op een

archeologische expeditie waarin het bewustzijn van iets ontbrekends samenkomt met de

familiearchieven van gekoesterde momenten. Plots worden we meegenomen naar het

onschuldige spel van kinderen die volwassenen nadoen, voortdurend fictieve

vakantiescenario’s naspelend in hun opgezette tenten in huis. Even later zien we de

vastgelegde vreugde van geliefden die een huwelijk vieren, vervolgens de intricate

alledaagsheid van het opvoeden van dochters. De camera wordt als een fantoom-oog, want

het is niet langer duidelijk wie deze momenten heeft vastgelegd. Was het Wilmering zelf, of

haar vader, moeder, of jongere zus; of misschien allemaal? In dit doolhof van gemedieerde

herinneringen onthult Wilmerings vertelwijze een caviaat wanneer de film eindigt. Iets lijkt

te ontbreken, alsof er een bepaalde calamiteit heeft plaatsgevonden, maar buiten het

filmkader.

Op vergelijkbare wijze getuigt Gebroeders Vandeveldestraat 115 van de onbekendheid van

onze omgeving. In plaats van te vertrouwen op het rationele heden, keert Wilmering terug

naar het complexe weefsel van herinneringen. Hier ontmoeten de alledaagse persoonlijke

aspecten van Wilmering’s tijd doorgebracht op 115 en de familiearchieven van haar

zolderhuisgenoot elkaar in een gehercontextualiseerd verhaal waarin beide personages

afwezig zijn. Deze bevroren herinneringen veranderen in relikwieën, concrete overblijfselen

het gedeelde verleden van Wilmering en de huisgenoot, slechts verbonden door het huis

waarin ze ooit woonden. Terwijl we uitgenodigd worden om deze statische beelden te

aanschouwen, worden het vergaan van de tijd en de onvermijdelijkheid van verandering aan

ons voorgehouden. De dichotomie van verleden en heden wekt een aangrijpende spanning

tussen aanwezigheid en afwezigheid op, en benadrukt de vluchtige aard van herinneringen

en het selectieve proces van wat en hoe we kiezen om vast te leggen en te herinneren.

Wanneer in zijn geheel bekeken, onthullen de werken hoe gelijktijdig herinnerde momenten

uit het verleden opnieuw worden bezocht en gehercontextualiseerd in het heden, individuele

verhalen verbindend met collectieve herinneringen. In deze intieme portretten wijst

Wilmering op de manier waarop persoonlijke geschiedenis wordt getransformeerd in een

alomtegenwoordig document van menselijke ervaring.


(translated from english to dutch with the help of chatGPT)


klaudija ylaite 2024