zaaltekst van Klaudija Ylaite bij Klaas Koetje Attempts to Block C # 3 Engels / Nederlands

 zaaltekst van Klaudija Ylaite bij Klaas Koetje Attempts to Block C # 3       Engels / Nederlands  

ATTEMPT III

In the last weeks of the exhibition, Klaas invites us to the environment enhanced by sound-image senses, or as Klaas himself refers to it —the impetus of corpora quadrigemina. This scientific concept meticulously points to the way human perception is coordinated by the reflex centers of eye movement and auditory responses.

Attempt III departs the conclusion that an embodied plot is formed by the unseen yet deeply entrenched symbiosis among participating bodies, i.e., us, the viewers, the artist, and the space. All the material shapes were primarily hints that facilitated the wanderings in our own imaginary minds. As the space is now cleared from physical attempts to block the space, we enter the analog meta- level, a so-called fourth dimension, where our corporealities are fused. 

Attempt III suggests a labyrinth for a voyage to infinity; similarly, when Kris Kelvin, the protagonist in A. Tarkwosky’s film Solaris (1972), is sent on an interstellar expedition, all he discovers are quantum entanglements of coexistence in multi-realities. Kelvin’s only point of reliability becomes the attunement of imagination and perception.

ATTEMPT III

In de laatste weken van de expositie, nodigt Klaas ons uit in een omgeving die door geluid-beeld zintuigen wordt opgewaardeerd of zoals hijzelf aangeeft – de impuls van de corpora quadrigemina. Dit wetenschappelijke concept wijst minutieus naar de wijze waarop menselijke perceptie wordt gecoördineerd door de reflexcentra van oogbewegingen en auditieve reacties.

Attempt III heeft als uitgangspunt dat een belichaamd plot wordt gevormd door de onzichtbare maar diepgewortelde symbiose tussen deelnemende lichamen, dat wil zeggen wij, de kijkers, de kunstenaar en de ruimte. Alle materiële vormen waren primair hints die ronddwalen in onze eigen verbeelding faciliteerden. Nu de ruimte geheel is ontdaan van pogingen de ruimte te blokkeren, treden we binnen in het analoge meta-niveau, een zogenaamde vierde dimensie waar onze lichamelijkheden samensmelten.

Attempt III suggereert een labyrint voor een reis naar oneindigheid; gelijk aan de situatie van Kris Kelvin, de protagonist in A. Tarkovsky’s film Solaris (1972) die op een interstellaire expeditie is uitgezonden en al wat hij ontdekt zijn quantumverstrengelingen van coëxistentie in multi-realiteiten. Kelvin’s enige houvast wordt de afstemming van zijn verbeelding en perceptie.