wil ik jullie van harte welkom heten in deze nieuwe ruimte bij mijn atelier. De afgelopen jaren maakte ik er al incidenteel gebruik van en de sfeer maakte dat toen het te koop kwam, ik dit 'niet kon laten lopen'. Het gebouw, waarvan mijn atelier een onderdeel is, is inmiddels "gemeentelijk monument". Het is in 1880 als een van de eerste gebouwd op de geslechte wallen van Groningen. Een groot ijspakhuis voor de bierbrouwerij van Hendrik Boelmans Kranenburg. De ruimtes die mijn atelier vormen hebben echter geen koelfunctie gehad, maar zijn waarschijnlijk gewoon voor opslag gebruikt. Toch zijn in deze nieuwe ruimte de muren 60 cm. dik, waardoor er vaak een on-stadse stilte hangt.
Naast deze ruimte is ook de uitbouw door het dak nieuw. Naarmate ik steeds meer ging schilderen, werd me ook duidelijk dat dat om verschillende redenen slecht combineert met mijn 3D activiteiten. De vliering die eerst 1.90m hoog was, is nu tegen de 3 meter, waardoor er een lichte ruimte is ontstaan, heel anders dan de rest van het pand.
De afgelopen jaren zat ik dus in een verbouwing en uitbreiding en dit ging allemaal niet vanzelf. Nu is niet het moment om daarop terug te kijken, maar om het achter me te laten.*
Om te beginnen
is er dus deze ruimte: "Galerie Block C". Deze naam heb ik letterlijk gevonden. Enige jaren geleden zag ik het bordje, dat nu bij de toegangsdeur hangt, liggen in een heg op het Emmaplein hier vlakbij. De spelling doet vermoeden dat het uit Duitsland afkomstig is. Meer kan ik er niet uit opmaken, behalve misschien de aansporing om een "Block D" te beginnen. Galerie Block C wordt een kunstruimte. Maar een plek zonder programmatisch programma. We, Agnes en ik, hebben het plan allerlei vormen van kunst die onze aandacht trekt, belangstelling heeft, met anderen, jullie, te delen. Hoe zich dit gaat ontwikkelen zal ook voor ons een verrassing zijn. We willen dit doen zonder subsidies, financieel hoeft het niets op te leveren, maar het moet ook niet teveel kosten. Hier zijn wij de amateurs, de liefhebbers en de kunstenaars de professionals. Naast beeldende kunst, hebben we plannen met grafische vormgeving, filmavonden of -weekenden. Het is geslaagd als het divers is.
"Om te beginnen"
is een presentatie van eigen werk. Schilderwerk dat een jaar of drie geleden in verbouwingen gesmoord werd. Deze expositie is een goede manier om mijn nieuwe ruimtes te leren kennen, maar moet me vooral vertrouwd maken met waar ik mee bezig was.
De hernieuwde kennismaking viel me niet tegen. Nog steeds zie ik de veelheid aan mogelijkheden die nog in dit werk besloten liggen. Uit ervaring weet ik dat mogelijkheden alleen niet voldoende zijn: er moet ook nog het gevoel van noodzakelijkheid zijn. Of dat er is, moet blijken…
In de ruimte hier hangen twee groepen schilderijen die als overeenkomst hebben dat ze een natuurkundige kracht als vormgevend principe hebben. Bij de ene groep is dat zwaartekracht, bij de andere warmte. Ik vorm hier de verf niet naar of met mijn hand: de schilderijen schilderen zich grotendeels zelf.
"Om te beginnen"
is het nulnummer van onze aktiviteiten. Alleen deze keer zijn mijn werkruimtes ook in de expositie opgenomen. Het dakterras is nog niet klaar. Na vandaag is Block C vrijdags van 2 tot 6 geopend en op afspraak. Bij een volgende tentoonstelling kan dit anders zijn; dat bekijken we per keer.
Dan wil ik ik Arjan van Es nog bedanken voor zijn stimulerende en kritische blik bij het inrichten.
En volgens mij zijn we dan nu
begonnen!!!
Marinus Augustijn
* Waar ik wel nog even op terug wil kijken, is de vele hulp die we van Broer de Witte kregen bij de aankoop.
Het enthousiasme van Harrie Arling en Elsa Nijhof om buren te worden. Zonder hen waren onze plannen ook niet haalbaar.
En natuurlijk de bereidheid van Johan Rumpt om me door verbouwingsklussen te slepen.
Allen heel veel dank!
