Dagblad van het Noorden 20 februari 2023 interneteditie
Expositie Marnix Sixma op 18 februari Galeriehouders uit Groningen voelen zich een beetje belazerd. Een hoop gedoe om niks in kunstruimte Block C Met enige commotie opende vorige maand in kunstruimte Block C in Groningen een tentoonstelling die daarna direct werd gesloten. Zaterdag was er alsnog (n)iets te zien.
zaterdag een paar handenvol bezoekers naar galerie Block C. Foto: Geert Job Sevink Joep van Ruiten • Gisteren, 10:23 • Beeldende kunst
Welbeschouwd is de teleurstelling van Agnes Scholte en Marinus Augustijn van kunstruimte Block C de afgelopen weken gegroeid. Geen teleurstelling in zichzelf en ook niet in de belangstelling van het publiek. Maar in de kunstenaar en diens kunst. In Marnix Sixma. Dat zit zo. Sixma was op basis van zijn minimalistische kunst gevraagd voor een solo-expositie. De ruimte aan de Westerhavenstraat was voor hem, hij kon doen wat hij wilde. Tien dagen voor aanvang bleek dat hij niets wilde laten zien. Hij zou zelfs niet komen opdagen voor de opening. Er was alleen een titel, Gelieve het werk niet aan te raken, en een zaaltekst, geschreven door een ander. Na de geïmproviseerde opening waren Scholte en Augustijn ‘helemaal leeggezogen’. ,,Je zult begrijpen dat wij daarna geen zin meer hadden bij een tentoonstelling te gaan zitten waar niets te zien is.” Dan liever dicht. Om aan het einde van de voorgenomen tentoonstellings periode voor een keer tekst en uitleg te geven. Wederom zonder Sixma. Minimalistisch en anti-materialistisch Die ziet Gelieve het werk niet aan te raken nog steeds als zijn werk, verklaart hij per telefoon. ,,De afgelopen weken is flink gediscussieerd. Daar ben ik blij mee. Ik vind het belangrijk om met mijnwerk regels te bevragen. Juist vanwege het werk en de discussie leek het mij beter om ook op de slotdagafwezig te zijn.” Zijn tentoonstelling gaat over niets doen. ,,Het is een taoïstisch werk. Niets doen is ook iets doen. Het gaat over het creatieve proces”, schetst Sixma (Leeuwarden, 1991). ,,Daarnaast is dit werk minimalistisch en anti-materialistisch.” Scholte en Augustijn kijken er anders naar. Conceptuele kunst kan heel interessant zijn, zeggen zij. Ze vertellen hoe de Franse kunstenaar Yves Klein eind jaren vijftig een lege galerie liet zien en daar een happening van maakte. ,,Hij had die galerie eerst helemaal opgeschilderd. Hij bood bezoekers een drankje aan waarna ze de volgende dag blauw plasten.” ‘Iedereen denkt wel eens na over het niets’ Daarmee vergeleken is Gelieve het werk niet aan te raken gemakzuchtig, menen de galeriehouders. ,,Het ‘niets’ is zeker interessant. Iedereen denkt wel eens na over het ‘niets’, al was het maar omdat we doodgaan. Als een kunstenaar het ‘niets’ tot zijn thema maakt, gaat hij er iets mee doen. Dat gebeurt hier niet.” Op een paar komende en gaande bezoekers na oogde de ruimte zaterdag ongewoon leeg. Ondertussen voelen de galeriehouders zich ‘een beetje belazerd’. ,,Tegelijkertijd is Marnix een beginnende kunstenaar”, zegt Augustijn. ,,En blijft hij een sympathieke jongen”, vult Scholte aan. Wat Sixma in ieder geval doet, is aandacht genereren. ,,We hebben nog nooit meegemaakt dat een van onze tentoonstellingen twee keer de krant haalt”, monkelen Augustijn en Scholten. ,,Terwijl we hier hartstikke leuke tentoonstellingen hebben. Volgende maand Gronings gras van Anne Geene.” |